‘
Ինչպես հայտնի է, Բրազիլիայում ընթացող օլիմպիադայում երեկ հերթական ձախողումն ունեցանք. 85 կգ քաշային կարգում հանդես եկող ծանրամարտիկ Առաքել Միրզոյանը վնասվածք ստացավ, դուրս մնալով պայքարից: Ֆեյսբուք սոցիալական ցանցում բազմաթիվ օգտատերեր Միրզոյանի ձախողումը շատ խիստ քննադատեցին:
Իսկ ծանրամարտիկ, երիտասարդների Եվրոպայի չեմպիոն, 28-ամյա Աղասի Աղասյանը ֆեյսբուքի իր էջում գրեց. «85 կգ քաշային կարգում ամենաուժեղը ես եմ, քանի մարզվում եմ: Ու ոչ ոք ինձ չի կարող հաղթել, անկախ ամեն ինչից»: Մարզիկի այս գրառումը իրարանցում առաջացրեց ծանրամարտի սիրահարների շրջանում:
Ներկայացնում ենք Աղասի Աղասյանի հետ hetq.am-ում ներկայացված հարցազրույցը, որտեղ մարզիկը պատմում է, թե ինչ նախապատմություն ունի իր գրառումը: Նա պնդում է, որ Առաքել Միրզոյանը 85 կգ քաշային կարգում ամենեւին էլ ամենաուժեղ մարզիկը չէ, եւ նա չէ, որ պետք է մեկներ օլիմպիական խաղերին: Ավելին, ծանրամարտի հավաքականում տեղի են ունենում բաներ, որոնք ամենեւին էլ հայկական սպորտի շահերից չեն բխում, եւ որոնցից անտեղյակ է սպորտային աշխարհի ղեկավարությունը:
— Աղասի, դու հայտարարում ես, որ 85 կիլոգրամ քաշային կարգում ամենաուժեղն ես Հայաստանում: Շատ հավակնոտ չէ՞ հայտարարությունդ:
— Ոչ: Ես հիմա մի շարք փաստարկներ կբերեմ: Հունվար ամսին, երբ սկսվեց տարվա մարզումային ցիկլը, եւ բոլորիս պարզ էր Եվրոպայի առաջնությանը մասնակցող մարզիկների կազմը, որոշակիորեն էլ՝ օլիմպիադային մասնակցողների կազմը, լսեցինք, որ Առաքել Միրզոյանը սկսել է մարզվել (Առաքելը մարզվում է հիմնականում հավաքականից առանձին, նրա մարզիչը հայրն է – խմբ.): Թե ինչ նպատակով է սկսել մարզումները, ոչ ոք չգիտեր, որովհետեւ մինչեւ այդ, վնասվածքների պատճառով չէր մարզվում: Հետո տեղեկացանք, որ քաշը փոխել է: Նա 77 կիլոգրամ քաշային կարգում էր հանդես գալիս, որտեղ հանդես են գալիս նաեւ Տիգրան Մարտիրոսյանը եւ Անդրանիկ Կարապետյանը, ովքեր իրենից ուժեղ են: Առաքելը տեղափոխվեց 85 կիլոգրամ քաշային կարգ, երեւի մտածելով, որ ինձ կգերազանցի: Սակայն այնպես ստացվեց, որ ես Հայաստանի այս տարվա առաջնությանը մասնակցեցի 94 կիլոգրամ քաշային կարգում, քանի որ 85-ին մասնակցելու համար պետք է քաշ գցեի, ինչը մարզիչս չթույլատրեց: Ես իմ քաշային կարգում հաղթեցի, իսկ Առաքելը չմասնակցեց առաջնությանը, գիտակցելով, որ շատ թույլ է:
Հայաստանի առաջնությունից հետո ընտրվեց հավաքականի կազմը, երկու հավաք անցկացվեց, որից վերջինը՝ Կազանում: Այնտեղ Սմբատ Մարգարյանը եւ Ռուբեն Ալեքսանյանը վնասվածք ստացան, եւ Առաքել Միրզոյանը ավտոմատ կերպով մտավ հավաքական ու մասնակցեց Եվրոպայի առաջնությանը: Եվրոպայի առաջնությունում Առաքելը պոկումում բարձրացրեց 151 կգ, հրումում՝ 187: Ես, իմ հնարավորություններից ցածր հանդես գալով հանդերձ, պոկեցի 153 կգ եւ հրեցի 193 կգ: Բոլորին պարզ դարձավ, որ Առաքելն ինձ զիջում է:
Ծան. Նորվեգիայում կայացած առաջնությունում Աղասյանը երկամարտի 346 կգ արդյունքով դարձել էր «B» խմբի հաղթող: Իսկ երբ ուժեղագույննների պայքարն ավարտեց, պարզվել էր, որ նա այդցուցանիշով շրջանցել է «A» խմբի մի շարք ծանրորդների:
Եվրոպայի առաջնությունից հետո իմ առաջ սկսեցին խնդիրներ հարուցել: Օլիմպիական խաղերին ընդառաջ հավաքներ սկսվեցին, եւ ինձ չընդգրկեցին, առանց լուրջ բացատրության:
Մայիսին Իրանում Fajr Cup գավաթի խաղարկությունն անցկացվեց, որին Առաքելը պետք է մասնակցեր օլիմպիական ուղեգիր ձեռք բերելու համար:
— Խոսքը պաշտոնեական դիրքի մասի՞ն է:
— Այո: Դրանից հետո առիթ ստեղծվեց ՀԱՕԿ նախագահ Գագիկ Ծառուկյանին հանդիպելու: Դավիթաշենում, երբ պարոն Ծառուկյանը Գոռ Մինասյանին ավտոմեքենա էր նվիրում, մենք զրուցեցինք եւ ես պատմեցի, որ Առաքել Միրզոյանին գերազանցում եմ, սակայն ինձ ուսումնամարզական հավաքներին չեն վերցնում: Պարոն Ծառուկյանը, երբ տեղեկացավ, կարգադրեց, որ ինձ վերցնեն հավաքների: Եվ վերցրին: Մեկնեցինք Ղրիմ, օլիմպիադայից առաջ նախավերջին հավաքն էր, որտեղ ես էլի իրենից շատ էի բարձրացնում: Ղրիմից հետո Աբովյանի հավաքն էր, եւ պետք է պարզվեր, թե թիմում ով է պատրաստ օլիմպիադային: Այդտեղ էլ հավաքականի կազմում փոքրիկ մրցում անցկացվեց, ես էդտեղ էլ հաղթեցի Առաքելին: Վանիկ Ավետիսյանը, որը հանդես է գալիս ավելի ցածր քաշային կարգում՝ 69 կգ, համարյա Առաքելի չափ արդյունք էր ցույց տալիս: Ի դեպ, դա էլ ասեմ, որ Վանիկ Ավետիսյանը վերջին երկու աշխարհի առաջնություններում հավաքականին ամենաշատ վարկանիշային միավորներ բերած ծանրորդն է, բայց դա էլ անտեսվեց, իմ՝ Առաքելի նկատմամբ առավելությունն էլ անտեսվեց, եւ եթե պետք է Ռիո մեկնեինք ես կամ Վանիկը, քանի որ մեկ տեղ կար, ցուցակում գրվեց Առաքելի անունը, առանց մեկնաբանություն տալու: Ո՛չ Վիգեն Խաչատրյանը, ո՛չ Փաշիկ Ալավերդյանը, մեզ բացատրություն չտվեցին:
Հիմա իմ ցանկությունը մեկն է. էս վիճակին խելամիտ լուծում գտնվի: Ինչու՞ պետք է ես, կամ Վանիկ Ավետիսյանը, որ ավելի լավ արդյունքներ ենք գրանցել, մնանք Հայաստանում, իսկ ավելի ցածր արդյունք ցույց տված մարզիկը մեկնի օլիմպիական խաղերին մասնակցելու:
Համեմատության համար նշեմ, որ Իրանում ցույց տված իմ արդյունքով, որն ինձ համար նվազագույն արդյունք էր, ես Ռիոյում կմտնեի լավագույն տասնյակի մեջ, ինչը օլիմպիական խաղերում քիչ բան չէ: Իսկ իմ լավագույն արդյունքներով՝ Ռիոյում կարող էի ակնկալել մինչեւ 6-8-րդ տեղերը զբաղեցնելուն:
— Այն ամենից, ինչ պատմեցիք, ՀԱՕԿ ղեկավարությունը տեղյակ չէ՞:
— Միանշանակ կարող եմ պնդել, որ ոչ Գագիկ Ծառուկյանը, ոչ սպորտի նախարարը տեղյակ չեն, թե ինչպես է կատարվել հավաքականի մարզիկների ընտրությունը: Ես վստահորեն պնդում եմ. քանի որ Օգսեն Միրզոյանը սպորտային աշխարհում պաշտոն ունի, նա եւ նրա շրջապատը կարողանում են սպորտային ղեկավարներին իրավիճակը ներկայացնել այնպես, ինչպես իրենց է ձեռնտու: ՀԱՕԿ նախագահն ու սպորտի նախարարը ծանրամարտի ներքին խոհանոցին տեղյակ չեն: Նրանց տեղեկութուններ տվողը հավաքականի մարզիչները, որոնք որոշող չեն, հարցի լուծում տվող չեն:
— Աղասի, քեզ չե՞ն մեղադրի, որ այս օրերին, երբ օլիմպիական խաղերը շարունակվում են, բացում եք ներքինխոհանոցային հարցեր:
— Այն տղաները, ովքեր դեռ պետք է հանդես գան՝ Սիմոն Մարտիրոսյանը, Գոռ Մինասյանը եւ Ռուբեն Ալեքսանյանը, այնքան պրոֆեսիոնալ են, որ էս ամեն ինչը ճիշտ կհասկանան, եւ սա նրանց ելույթների վրա ազդեցություն չի ունենա: Խնդիրը նրանում է, որ էսօր ամբողջ հայությունը հետեւում է օլիմպիադային եւ գնահատականներ տալիս, չիմանալով դրա պատճառները: Իսկ իմ նպատակն այն է, որ ՀԱՕԿ ղեկավարությունը իմանա, թե ինչեր է կատարվում: Ես իմ մասին չեմ մտածում, այլ՝ եկող սերնդի ծանրորդների: Նույնը տեղի էր ունեցել նաեւ Լոնդոնի օլիմպիական խաղերում: Տիգրան Մարտիրոսյանը դուրս մնաց հավաքականից, Վանիկ Ավետիսյանին առանց բացատրության դուրս հանեցին ցանկից, Առաքել Միրզոյանը գնաց ու ձախողվեց: Էն ժամանակ ոչ ոք չցանկացավ իրականությունը ջրի երես հանել, եւ հարցը չլուծվեց:
— Ինչ եք կարծում, Տիգրան Մարտիրոսյանը եւ Վանիկ Ավետիսյանը կհաստատե՞ն ձեր խոսքերը:
— Այո: Ծանրամարտի հավաքականի հիմնական կորիզը, ինձ թվում է, համամիտ են ինձ հետ:
‘