‘
1992 թ. ստեղծված «Հայաստան» հիմնադրամի՝ ամեն տարի կազմակերպվող միջոցառումներին հավաքվող հանգանակությունների շարժը ամենավառ պատկերն է, թե ինչ է կատարվում Հայաստան-Սփյուռք հարաբերություններում, թե ինչպես է Սփյուռքը վերաբերվում ՀՀ իշխանություններին:
Հիմնադրամի գործունեությունը պահանջված է հատկապես Արցախում, այն ունի նաև քաղաքական նշանակություն: Հիշեցնենք, թե որքան հաճախ են ՀՀ բարձրաստիճան պաշտոնյաները խոսում Սփյուռքի մասին, որքան են կարևորում աշխարհասփյուռ հայության դերակատարությունը Հայաստանի քաղաքականության, տնտեսական զարգացման մեջ:
Հիմնադրամի գործունեությանը ուշադիր հետևում են արտասահմանում, հատկապես այն երկրներում, որտեղ տեղի են ունենում հանգանակությունները: Ավելի քան մեծ հետաքրքրվածությամբ են հետևում ամեն տարի անցկացվող այս միջոցառումներին Թուրքիայում և Ադրբեջանում՝ համադրելով դրանցում հավաքված գումարները, այսինքն՝ մեր հայրենակիցների՝ Հայաստանին ցուցաբերած աջակցությունը՝ ՀՀ իշխանավորների բարձրագոչ հայտարարությունների հետ:
Նրանց բոլորի աչքից չի վրիպում այն բացասական դինամիկան, որ առկա է հիմնադրամի գործունեության մեջ:
Ու խնդիրը միայն գումարի չափը չէ, որը գնալով նվազում է, այլև այն, որ իշխանությունները իրենց քաղաքական նպատակների համար պարզապես օգտագործում են հիմնադրամն էլ, հեռուստամարաթոններն էլ, այդ մարաթոններում հավաքված գումարների չափն էլ: Հիշեցնենք միայն, որ 2008-ին առաջին անգամ Սերժ Սարգսյանի ձեռամբ շրջանառության մեջ դրվեց աննախադեպ մեծ գումար հավաքելու գաղափարը, ինչի արդյունքում հավաքված գումարների չափը շեշտակի աճ արձանագրեց, սակայն մի քանի տարի անց նորից նվազեց: Խոսքն այն մասին է, որ հատկապես 2008-ին Սարգսյանը լեգիտիմացման եւ իրեն իրապես հայերի նախագահ զգալու կարիք ուներ: Հենց այդ նպատակով էլ նա կազմակերպեց նախամարաթոնյան առաջին ճաշկերույթը, որի ընթացքում դրսում ապրող մի քանի հայ մեծահարուստներ մեծ գումարներ նվիրաբերելու խոստումներ տվեցին: Դրանց մի մասը հետագայում պարզապես «ջրվեց»: Մի մասը չփոխանցվեց, մյուս մասն էլ փոխանցված համարվեց այդ մարդկանց գումարներով արդեն իսկ իրականացվող ծրագրերի տեսքով:
Սակայն մի քանի անգամ այդ հավաք-ճաշկերույթներն անցկացնելուց հետո դրանք, որպես այդպիսին, այլեւս տեղի չունեցան, եւ հիմնադրամի համար հանգանակվող գումարների նվազումն ավելի ակնառու դարձավ: Այսինքն՝ իշխանությունները, իրենց անձնական PR-ի պատճառով, ավելի շեշտակի ի ցույց դրեցին այն, որ հանգանակվող գումարների թիվը գնալով նվազում է:
Այս տարվա հեռուստամարաթոնի արդյունքն արդեն 40 տոկոսով պակաս է անցած տարվանից՝ 2013-ի արդյունքներից, իսկ 2008-ի համեմատ՝ արդեն մոտ 300 տոկոսով. 2008-ին հանգանակվել եւ հանգանակության խոստում էր տրվել ավելի քան 39 մլն դոլարի չափով, այս տարի՝ 12 մլն դոլարից քիչ ավելի: Եւ այս ցուցանիշը՝ այն պայմաններում, երբ այս հեռուստամարաթոնին եւս մասնակցեց ԼՂՀ նախագահ Բակո Սահակյանը:
Ու եթե մի կողմ թողնենք իշխանությունների՝ հիմնադրամն իրենց նպատակներով օգտագործելու միտումն ու այդ նպատակով ներկայացված խիստ ուռճացված տվյալները, ապա այդ դեպքում անգամ նկատելի է հայության աջակցության կտրուկ նվազումը, ինչը պատահական չէ և պայմանավորված է Հայաստանի նկատմամբ փոփոխված տրամադրություններով:
Սերժ Սարգսյանի կառավարման յոթներորդ տարին նշանավորվում է ոչ միայն տնտեսության խորը անկումով և արտագաղթի աճով, այլև Սփյուռքի հետ հարաբերությունների վատթարացմամբ: Իր խայտառակ կառավարման արդյունքում Ս. Սարգսյանը փոշիացնում է նախորդների բոլոր նվաճումներն ու դրական գործերը, սովի եզրին է հասցրել հարյուր հազարավոր հայաստանցիների և խայտառակում է Հայաստանը դրսում: Կարելի է միայն պատկերացնել, թե ինչպես են չարախնդում մեր որոշ հարևաններ՝ տեսնելով, թե որքան ցածր է իշխանության վարկանիշը ոչ միայն երկրի ներսում, այլև աշխարհով սփռված հայության շրջանում:
Վերջերս ԱՄՆ-ում անցկացված համահայկական հավաքներից մեկում սփյուռքի ճանաչված ներկայացուցիչներն այլևս անթաքույց խոսել են համահայկական կառույցների՝ Հայաստանում ոչ լիարժեք գործունեության, դրա հիմնական պատճառի՝ հայրենիքում ծաղկող կոռուպցիայի և հովանավորչության մասին: Նման միջոցառումների ժամանակ նրանք նախկինում երբեք չէին բարձրաձայնել Հայաստանը վարակած հիմնական ախտի մասին՝ գերադասելով միջանցքներն ու փակ հանդիպումները:
Սերժ Սարգսյանի վնասաբեր գործունեությունը, բացասական ազդեցությունը երկրի զարգացման բոլոր ուղղությունների վրա այլևս գաղտնիք չէ որևէ մեկի համար: Ամեն օր հասարակությունը նորանոր փաստերի է ծանոթանում, որոնք ապացուցում են, որ Ս. Սարգսյանը չունի և ոչ մի ռեսուրս ու կարողություն՝ շտկելու վիճակը: Ս. Սարգսյանի և նրա ձախողված թիմի ամեն լրացուցիչ օր պաշտոններում մնալը բերելու է նորանոր նահանջներ՝ հարյուրավոր անգամ շեշտադրելով, որ ՀՀԿ-ին իշխանությունից զրկելու հրամայականը այլընտրանք չունի:
‘