‘
Գավառի բնակչուհի տիկին Աիդան, ով ապրում է Գավառագետի ափին, մեծ հիացմունքով է պատմում, թե մանկության տարիներին ոնց էր լողում գետում, նույնիսկ խմում էր գետի ջուրը: Հիմա պատկերն այլ է:
«Մեծ ցավ է ապրում՝ տեսնելով, որ Գավառագետը դարձել է աղբավայր ու թե ինչպես են բակիչները մեքենաները կանգնեցնում գետի մոտ եւ տոպրակներով աղբը գցում գետը», — ասում է 60-ամյա տիկին Աիդան:
Գավառի քաղաքապետարանի «Սանմաքրում եւ բարեկարգում» ՊՈԱԿ-ի աշխատակից Սամվել Գուլաբյանն նշում է, որ Գավառագետի մաքրման համար տեղական բյուջեից 2012 թ-ին տրամադրվել է 6 միլիոն դրամ, որով մաքրվել է գետի 2000 մետր հատվածը: Աշխատանքների մեկնարկը տրվել էր 2012-ի հունվարի 23-ից, Գավառ քաղաքի Հացառատ թաղամասից:
Անդրեյ Սախարովի անվան մարդու իրավունքների պաշպանության հայկական կենտրոնի Գեղարքունիքի մարզի մասնաճյուղի ղեկավար Լուսինե Թոփլաղալցյանն առաջարկում է էկոքարոզչություն եւ էկոարշավներ իրականացնել համայնքում, որի ժամանակ կներկայացվեն, թե ինչպես պահպանել բնությունը: Գետի ափին էլ կտեղադրվեն հատուկ ցուցանակներ, որոնք բնակիչներին կհորդորեն տարածքը մաքուր պահել: «Կարելի է նաեւ տուգանք սահմանել աղտոտելու համար», — նշում է տիկին Թոփլաղացյանը:
Գետի հունը նետված աղբը ոչ միայն աղտոտում է շրջակա միջավայրը: Գավառագետն ի վերջո բնակիչների նետած աղբը վերադարձնում է հենց իրենց: Բանն այն է, որ նետված աղբը խցանում է գետի հունը՝ դժվարացնելով նրա ընթացքը եւ նպաստելով, որ անձրեւային եղանակի ժամանակ գետն ափերից դուրս է գա ու ողողի հարեւանությամբ գտնվող տները: Ի վերջո, վարարումների հետեւանքների վերացման համար համայնքային եւ պետական բյուջեից խոշոր գումարներ են հատկացվում: Սակայն բնակիչները շարունակում են աղբը նետել գետը, չնայած, որ գործում է աղբատար մեքենա:
Սաթեն Կարապետյան, Գավառ
‘