‘
Գյումրեցի ազատամարտիկ Գևորգ Ալիխանյանը ցավում է, որ մինչև 1998 թվականը, չլինելով քաղաքականության մեջ, այլ, իր խոսքով, ավելի շատ հայրենասիրական գործունեությամբ զբաղվելով, չի հասկացել ՀՀ հիմնադիր նախագահ Լևոն Տեր-Պետրոսյանին:
«Որովհետև այդքան զարգացած չեմ եղել, որ հասկանամ», — ասում է: Եթե ինքն ու իր նման շատերը այն ժամանակ անտարբերություն չդրսևորեին ու կողքի չքաշվեին, այսօր, ըստ ազատամարտիկի, հնարավոր է՝ մենք լրիվ ուրիշ Հայաստան ունենայինք: «Եվ ելնելով դրանից՝ ես մեր հիմնադիր և առաջին նախագահից ներողություն եմ խնդրում», — iLur.am-ի հետ զրույցում:
«Անտարբերությունը բռնապետություն է ծնում, և եթե շարունակենք այսպես մեր կյանքը առաջ տանել, առաջ չենք գնա՝ անդունդ կգնանք»,- ասում է Գևորգ Ալիխանյանը: Իսկ մնացած «կարճատեսներին», անկախ իրենց կուսակցական պատկանելույթունից, խորհուրդ է տալիս՝ «հեռատեսի ակնոց դնել եւ մի քիչ հեռատեսություն ունենալ»:
Ալիխանյանը, թե որպես շարքային քաղաքացի, թե որպես ազատամարտիկ, ճիշտ է համարում նախագահական ընտրություններում Լևոն Տեր-Պետրոսյանի չառաջադրվելը:
«Ի տարբերություն իրենց «լիդեր» երեւակայող շատ ու շատ մարդկանց, Տեր-Պետրոսյանն ունի պետական մտածողություն», — ասում է Ալիխանյանը և հիշեցնում առաջին նախագահի սկզբունքներից մեկը, որը «ցավոք սրտի շատերը մոռացության են տվել», այն է՝ հանուն մեր պետության անվտանգության, նրա ապագայի արժե պայքարել, իսկ հանուն իշխանության՝ ոչ:
«Ուստի և ողջունում եմ նրա չառաջադրվելը»,- եզրակացնում է ազատամարտիկը:
Գեւորգ Ալիխանյանն այս օրերին բազմաթիվ մարդկանց հետ է զրուցել և համոզված է, որ ժողովուրդը ճիշտ է ընկալել Տեր-Պետրոսյանի քայլը. «Բոլորն էլ լավ գիտեն, որ նրա չառաջադրվելը չի նշանակում, որ առաջին նախագահը և Հայ Ազգային Կոնգրեսը քաղաքականությունից դուրս են գալիս», — ասում է նա:
Ընդհակառակը, նախադրյալներ է տեսնում, որ 2013 փետրվարից հետո կարող են լուրջ զարգացումներ տեղի ունենալ՝ թե արտաքին քաղաքական հարցերում՝ Արցախի հիմնախնդրի հետ կապված, և թե սոցիալական ոլորտում: Իսկ նրանց, ովքեր հիասթափվել են պայքարից, պատասխանում է՝ վերաձեւակերպելով նախագահի հայտնի արտահայտությունը. «հիասթափությունը քաղաքական կատեգորիա չէ՛»:
‘