‘
Հայ Ազգային Կոնգրես խմբակցության ղեկավար Լեւոն Զուրաբյանի նամակը Եվրոպայի Լիբերալների եւ Դեմոկրատների Ալյանսի նախագահ Հանս վան Բաալենին.
/թարգմանված է ներքոշարադրայլ անգլերեն բնագրից/
Հարգելի պարոն վան Բաալեն,
Հայ Ազգային Կոնգրեսի անունից սույն նամակով հայցում եմ Եվրոպայի Լիբերալների եւ Դեմոկրատների Ալյանսի (ԵԼԴԱ) աջակցությունը ԵԽԽՎ֊ի ձմեռային նստաշրջանի ժամանակ հունվարի 26֊ին Ստարասբուրգում քննարկվելիք երկու բանաձեւերի նախագծերի վերաբերյալ։
Նախագծերը, որոնցից մեկը վերնագրված է «Լեռնային Ղարաբաղում եւ Ադրբեջանի այլ օկուպացված տարածքներումբռնության էսկալացիա» (զեկուցող՝ Ռոբերտ Վալթեր), իսկ մյուսը՝«Ադրբեջանի սահմանամերձ բնակիչները դիտավորյալ զրկված են ջրից» (զեկուցող՝ Միլիցա Մարկովիչ), պարունակում են ձեւակերպումներ, որոնք, ընդունվելու դեպքում, չափազանց մեծ վնաս կհասցնեն ԵԱՀԿ֊ի Մինսկի Խմբի համանախագահներ՝ ԱՄՆ֊ի, Ռուսաստանի եւ Ֆրանսիայի հովանու ներքո ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման բանակցությունների ամբողջ գործընթացին։
Այդ իսկ պատճառով խնդրում եմ առաջարկել ԵԽԽՎ֊ում ԵԼԴԱ֊ի խմբի անդամներին քվեարկել այդ բանաձեւերի դեմ՝ հետեւյալ հիմնավորումներով։
1. Առաջարկված նախագծերը խարխլում են Մինսկի Խմբի համանախագահների առաջնորդած բանակցությունների գործընթացը։ Պատասխանելով ԵԽԽՎ֊ում շրջանառվող զեկույցի եւ բանաձեւի մասին ստացված հարցերին, ԵԱՀԿ֊ի Մինսկի Խմբի համանախագահները հրապարակել են հայտարարություն, որում ասված է. «Նկատի ունենալով բանակցությունների նրբազգացությունը, դրանց ձեւաչափը փոխելու կամ զուգահեռ մեխանիզմներ ստեղծելու ջանքերը կարող են վնասել բանակցությունների գործընթացին եւ խանգարել կարգավորման ընթացքին»
2. Թեեւ Ռոբերտ Վալթերը նախագծի Բացատրական Հուշագրում ընդունում է, որ զեկուցողի «նպատակը չի եղել երկու կողմերի համար միակ ընդունելի միջնորդի՝Մինսկի Խմբի դերակատարության փոխարինումը, ո՛չ էլ երկարատեւ հակամարտության լուծում առաջարկելը», նա, այնուամենայնիվ, բանաձեւի 14րդ պարբերությունով առաջարկում է ղարաբաղյան հակամարտության լուծման սեփական տարբերակը, որը խստիվ հակասում է Մինսկի Խմբի շրջանակներում ներկայումս քննարկվող հակամարտության կարգավորման հիմնական սկզբունքներին, որ բազմիցս հրապարակվել են համանախագահների կողմից (տե՛ս, օրինակ).
3. Երկու նախագծերն էլ օգտագործում են ձեւակերպումներ, ըստ որոնց Լեռնային Ղարաբաղն ու նրանից դուրս տարածքները օկուպացվել են Հայաստանի կողմից։ Դա հակասում է ղարաբաղյան հակամարտության վերաբերյալ ՄԱԿ֊ի Անվտանգության Խորհրդի բանաձեւերին։ 822 (1993) բանաձեւը որպես գրավող ուժ հստակ մատնանշում է Լեռնային Ղարաբաղի «տեղական հայկական ուժերը», իսկ 884 (1993) բանաձեւը կոչ է անում Հայաստանի իշխանություններին օգտագործել Լեռնային Ղարաբաղի հայերի վրա ունեցած ազդեցությունը՝ նրանց կողմից ՄԱԿ֊ի Անվտանգության Խորհրդի ղարաբաղյան հակամարտությանը վերաբերող բանաձեւերի կատարելուն հասնելու նպատակով։ Նախագծերը հակասում են նաեւ ԵԱՀԿ֊ի որոշումներին։ Հիմնվելով 1994 Բուդապեշտյան գագթնաժողովի որոշման վրա, ԵԱՀԿ֊ն, բացի Հայաստանից եւ Ադրբեջանից, հակամարտության կողմ է ճանաչում նաեւ Լեռնային Ղարաբաղը (ինչն արտահայտված է հետեւյալ հայտարարության մեջ. «Գործող նախագահողը վերահաստատում է ԵԱՀԿ֊ի նախորդ որոշումները կողմերի կարգավիճակի վերաբերյալ, այն է՝հակամարտության կողմերի՝երկու պետությունների եւ հակամարտության մեկ այլ կողմի (Լեռնային Ղարաբաղի) մասնակցությունն ամբողջ բանակցային գործընթացում, ներառյալ Մինսկի Համաժողովը»)։ Լեռնային Ղարաբաղի դերը՝ որպես զինադադարի համաձայնագրի կողմ ճանաչվել է նաեւ ԵԽԽՎ֊ 1047 (1994) բանաձեւում։ Նախագծի մեջ, սակայն, Վալթերը կեղծ պնդում է անում, հայտարարելով, իբր 1416 (2005) Բանաձեւը եւ 1690 (2005) Առաջարկությունը «ԵԽԽՎ֊ միակ փաստաթղթերն են, որ անդրադարնում են բացառապես ղարաբաղյան հակամարտությանը»։
Կարճ ասած, նման բանաձեւրի ընդունումը միայն կնպաստի հայերի եւ ադրբեջանցիների միջեւ անվստահության աճին, ավելի անհաշտ դարձնելով նրանց դիրքորոշումները եւ ապակայունացնելով իրավիճակը մի տարածաշրջանում, որն արդեն տարածաշրջանային եւ համաշխարհային կայունությանն եւ անվտանգությանն սպառնացող պայթյունավտանգ զարգացումերի ներուժ ունի։ Հետեւաբար, ես կոչ եմ անում ձեզ գործադրել բոլոր անհրաժեշտ ջանքերը, որ այդ տեղեկությունները հասնեն Եվրոպայի Խորհրդի Խորհրդարանական Վեհաժողովի ԵԼԴԱ կուսակցության ներկայացուցիչներին, որպեսզի նրանք ճիշտ ընտրություն կատարեն բանաձեւերի քվեարկության ժամանակ։
Ընդունեք իմ մեծագույն հարգանքը,
Լեւոն Զուրաբյան
Փոխնախագահ եւ խորհրդարանական խմբակցության ղեկավար
Հայ Ազգային Կոնգրես
Hans van Baalen
President Alliance of Liberals and Democrats for EuropeParty
Rue d’Idalie 11, box-2
B-1050 Brussels, Belgium
Dear Mr. van Baalen
I write this letter on behalf of the Armenian National Congress to request for the ALDE’s support in relation with two draft resolutions to be discussed on 26th January during the winter session of PACE in Strasbourg.
Both drafts, one titled “Escalation of violence in Nagorno-Karabakh and the other occupied territories of Azerbaijan” (presented by rapporteur Robert Walter) and the other one, named “Inhabitants of frontier regions of Azerbaijan are deliberately deprived of water” (by rapporteur Milica Marcovic), contain language that, if adopted, will be extremely harmful to the overall process of the negotiations on the settlement of the Nagorno-Karabakh conflict conducted under auspices of the OSCE’s Minsk Group, co-chaired by the United States, Russia and France.
Therefore I ask you to recommend to the members of the ALDE Group in the PACE to vote against those resolutions, based on the following grounds.
1. The proposed drafts undermine the negotiations process led by the Co-Chairs of the OSCE Minsk Group. In response to questions received by the Co-Chairs of the OSCE Minsk Group about the report and draft resolution currently under discussion in the Parliamentary Assembly of the Council of Europe (PACE) they issued a statement saying: “Considering the sensitivity of the negotiations, attempts to change the format or create parallel mechanisms can disrupt the negotiation process and impede progress towards a settlement.”
2. While recognizing in the Explanatory Memorandum that the rapporteur’ s “purpose was neither to substitute myself to the role of the Minsk Group, the only mediation format recognized by both sides concerned, nor to try to propose a solution to this long-standing conflict,” Rober Walter, however, proposed his own solution to the Nagorno-Karabakh conflict in the draft’s Paragraph 14, which sharply contradicts to the main principles of the settlement currently being discussed under auspices of the Minsk Group, which were published by the Co-Chairs in a number of statements (see, for instance,).
3. Both drafts use language, implying that Nagorno-Karabakh and the territories outside it are occupied by Armenia. This contradicts to the UN Security Council resolutions on the Nagorno-Karabakh conflict. The resolution 822 (1993) clearly identifies as occupying force the “local Armenian forces” of Nagorno-Karabakh, while the resolution 884 (1993) calls upon the Government of Armenia to use its influence to achieve compliance by the Armenians of the Nagorny Karabakh” with the UN Security Council resolutions on the Nagorno-Karabakh conflict. The drafts contradict as well to the decisions of the OSCE, which deals with the Nagorno-Karabakh conflict on the basis of the UN Security Council’s resolutions. Based on its decision of the 1994 Budapest Summit, theOSCE does not consider the conflict as one solely between Armenia and Azerbaijan, but also views Nagorno-Karabakh as party to the conflict (as reflected in the following statement: “The Chairman-in-Office confirms previous OSCE decisions on the status of the parties, i.e. the participation of the two State parties to the conflict and of the other conflicting party (Nagorno-Karabakh) in the whole negotiation process, including in the Minsk Conference,”. The role of Nagorno-Karabakh as a party to the ceasefire agreement was also acknowledged in the PACE Resolution 1047 (1994). Walter, however, falsely states in his draft that Resolution 1416 (2005) and Recommendation 1690 (2005) “so far constitute the only Assembly texts dealing exclusively with the Nagorno-Karabakh conflict.”
The adoption of such texts, in a word, will only contribute to distrust between the Armenians and Azerbaijanis, entrenching their present irreconcilable stances and leading to even more destabilization in a region, which already has potential for explosive developments, threatening the regional and world stability and security. Therefore, I appeal to you to make all possible efforts to ensure that this information goes to the representatives of the ALDE party in the Parliamentary Assembly of the Council of Europe, so that they make right choice when voting on these drafts.
Please accept my best regards,
Levon Zourabian
Vice-President and Head of the Parliamentary Group
Armenian National Congress
‘