‘
Հավանորեն՝ Սերժ Սարգսյանի թատերականացված քարոզարշավին մի քիչ հետաքրքրություն, մի քիչ ինտրիգ հաղորդելու համար դարձյալ հարթակ են բերել նրա խորհրդական Յուրի Վարդանյանին, ով պարբերաբար նախընտրական հարցազրույցներ է տալիս ու գովում իր նախագահին:
Երևի այդ գործի համար իշխանությունները Յուրի Վարդանյանից ավելի ծանրակշիռ թեկնածու չեն գտել: Նախկինում մեծ նվաճումների հասած ծանրորդը հիմա իրեն նվիրել է քաղաքականությանը: Թե ինչ նպատակներ է իր առջև դրել հռչակավոր ծանրորդը՝ դժվար է ասել: Սակայն, փաստ է, որ մինչ այս պահը նրա քաղաքական գործունեությունը դատարկ ծանրաձողությունից այն կողմ չի անցել:
Հիշեցնենք, որ անկախ Հայաստանի ամենադժվարին պահերին նա եղել է ոչ թե Հայաստանում, իր հայրենի Գյումրիում, այլ հեռավոր ու ապահով ԱՄՆ-ում: Հավանաբար, հենց ապահովության ամերիկյան զգացումն է նրան ստիպել դառնալ «Ապահով Հայաստանի» քարոզիչ: Ինչևէ, Լոս-Անջելեսում Վարդանյանը թունդ ընդդիմադիր էր: Նա տաք տեղից քննադատում էր պատերազմում հաղթանակ ապահոված առաջին նախագահին, բայց երբ պատերազմի ու դաժան փորձությունների տարիներին նրա կարիքը հենց Հայաստանում կար, նա ընտրեց տաքուկ ու սնունդով առատ ԱՄՆ-ն: Իսկ իր այժմյան ղեկավարի մասին ասում էր ավելին, քան անգամ Ա. Գեղամյանը: Տասը տարուց ավելի նա սփյուռքում քարոզում էր, որ Հայաստանը մնալու տեղ չի, որ դա անհեռանկար պետություն է: Կան բազմաթիվ տեսաձայնագրություններ, թե ինչ էր ասում Վարդանյանը Հայաստանի Հանրապետության, իշխանությունների ու, իհարկե, անձամբ Ս. Սարգսյանի մասին: Սփյուռքի մեր բարեկամները հոգացել են, որ դրանք պահպանվեն, ու մենք էլ դրանք կներկայացնենք մեր ընթերցողներին: Բայց դա, իհարկե, կանենք միայն մի դեպքում` եթե պարոն Վարդանյանը շարունակի հանուն Սերժ Սարգսյանի՝ «դատարկ ծանրաձողություն» անել, որն ինքը համարում է քաղաքականությամբ զբաղվել:
Սակայն եթե պարոն Վարդանյանը դա չի հասկանում, ապա գոնե իշխանությունները պետք է հասկանան, որ Յուրի Վարդանյանի նման մարդկանց փչացնելը գրեթե մեղքի պես բան է: Նա, ի վերջո, տարիներ շարունակ եղել է մեր ժողովրդի հպարտությունն ու պարծանքը: Եւ հանուն մանր-մունր խնդիրների՝ չարժեր բոլորին ներքաշել կեղտոտ խաղերի մեջ: Նման քաղաքական կեղտոտ խաղերի համար կան բազմաթիվ, որևէ բնագավառում վաստակ չունեցող այլ անձինք: Եւ շատ ավելի լավ կլիներ, եթե Յուրի Վարդանյանն ինքը թույլ չտար, որպեսզի իրեն օգտագործեն: Ու եթե նա որոշել էր ի վերջո ԱՄՆ-ից վերադառնալ, ապա նա պետք է վերադառնար հայրենիք, ոչ թե Սերժ Սարգսյանի մոտ: Իսկ Սերժ Սարգսյանն ու հայրենիքը լիովին տարբեր բաներ են: Ի՞նչ տվեց Յուրի Վարդանյանին մի մեդալը կամ խորհրդականի մի հաստիքը…: Ոչինչ: Բացի վարկաբեկվելուց` ոչինչ:
Արման Բարսեղյան
‘