‘
— Ինչպիսի՞ն է մրցաշրջանի գլխավոր հերոսը լինելու զգացողությունը։
— Իրականում դա ընդամենը զանգվածային տեղեկատվության էֆեկտ է։ Երբ 90¬ականներին ինձ հաջողվեց լուրջ արդյունքների հասնել «Վալենսիայի» հետ, այդպիսի բան տեղի չունեցավ։ Հիմա՝ հեռուստատեսության շնորհիվ, բոլոր հանդիպումները հասանելի են աշխարհի ամենահեռավոր անկյուններում, չհաշված՝ ինտերնետը։
¬ Դեռ ոչ ոք չի տեսել մարզիչ Ռանիերիի արցունքները։
— Դրանք իսկական արցունքներ չէին, ավելի շուտ՝ զուսպ արցունքներ էին։ Շատ հուզական պահ էր։ Մեր շուրջն այնքան մարդ կար. խաղացողների ընտանիքները, որոնք մեզ հետ եկել էին ավտոբուսով։ Այդ ամենը տպավորություն է գործում։ Այդպիսի պահերին հասկանում ես ֆուտբոլի իսկական ուժը։
— Ճի՞շտ է, որ Դուք անգլիական բնավորություն ունեք։
— Հոգու խորքում ես 100-տոկոսանոց իտալացի եմ, բայց իմ աշխատանքը հրապարակային է, այնպես որ՝ աշխատում եմ զուսպ լինել, չէ՞ որ թիմի հետ եմ աշխատում։ Ես իրավունք չունեմ կախված լինել սեփական հույզերից։
— Ձեր կարիերայում 1—ին մեծ տիտղոսին հասնելու համար մնացել է մեկ քայլ։
— Մեծ հաճույքով եմ հիշում սերիա C և B շահած առաջնությունները, ինչպես նաև Իտալիայում և Իսպանիայում նվաճած մրցանակները։
— Պրեմիեր լիգան միանգամայն այլ պատմություն է։
— Բայց մենք դեռ այն չենք շահել։ Այո, արդեն Չեմպիոնների լիգայում ենք, ծայրահեղ դեպքում՝ այդ մրցաշարի որակավորման փուլում, բայց առջևում դեռ 5 մրցափուլ կա, և դրանք շատ դժվար կլինեն։ «Տոտենհեմը» չի հանձնվի, մենք պետք է պահպանենք լիարժեք կենտրոնացվածությունը։
— «Մանչեսթեր Յունայթեդից» նվեր ակնկալու՞մ էիք։
— Երբեք չեմ մտածում ուրիշ թիմերի խաղի մասին, միայն այն մասին եմ մտածում, թե ինչ պետք է անեմ, որպեսզի լավագույնս կատարեմ իմ աշխատանքը։
— Յուրաքանչյուր խաղից հետո «Լեսթերի» խաղացողների մարզաշապիկները կարելի է քամել։
— Դեռ Ավստրիայում հավաքների ժամանակ հասկացա, որ այս թիմը հոգեբանական տեսանկյունից շատ հզոր է։ Հրաշալի տղաներ, որոնք մեծ պատասխանատվությամբ են մոտենում իրենց գործին։ Մարզումների ժամանակ եռանդուն աշխատում են, հետո գալիս է հանդիպման օրը, և հանդերձարանում բոլորը կատակում են և ծիծաղում՝ մինչև դաշտ դուրս գալու պահը։ Ոչ մեկն իրեն չի խնայում։ 95¬րդ րոպեին Վարդիի գոլը դրա ապացույցն է։
— Մոուրինյոն Ձեր հասցեին գովեստի խոսքեր է ասել։
— Իմ «Ինտեր» գալուց հետո նա զանգեց ինձ և շնորհավորեց։ Այդ պահից մենք լավ հարաբերություններ ենք պահպանում։ Ես գիտեմ Ժոզեին, նա էլ ինձ գիտի։
¬ Ձեր հաջողության գործում ի՞նչ դեր են խաղում ընտանիքը և ընկերները։
— Ընկերները կյանքի ամենամեծ ուրախություններից մեկն են։ Իսկ կինս՝ Ռոզինան, իմ հենասյունն է։ Հուլիսին կնշենք մեր ամուսնության 40-ամյակը։ Ունեմ աղջիկ և թոռնիկ՝ Օռլանդոն։ Նա մեկուկես տարեկան է։ Նրա հետ «սկայպով» ենք շփվում։ Երբ ինձ «պապիկ» է անվանում՝ սիրտս նվաղում է։
‘