‘
«Սպորտում ոսկե, արծաթե և բրոնզե մեդալները մարզիկների սեփականությունը չեն, դրանք պետության նվաճումներն են, սակայն Հայաստանում այդ ամենին այլ կերպ են նայում՝ մարզիկի նվաճած մեդալը ենթարկվում է մաքսազերծման 47 հազար դրամով»:
Այս մասին news.am -ի թղթակցի հետ զրույցում ասել է Հայաստանի ծանրամարտի ֆեդերացիայի գլխավոր քարտուղար Փաշիկ Ալավերդյանը:
2011թ. Համաշխարհային ուսանողական խաղերում Հայկ Հակոբյանի նվաճած բրոնզե մեդալի համար Հայաստանում մաքսազերծման գումար են պահանջել։
«Մեր լավագույն ծանրորդներից Հայկ Հակոբյանը 2011թ. համաշխարհային ուսանողական խաղերում գրավել էր չորրորդ տեղը: Ոսկե մեդալակիրը դոպինգ օգտագործելու համար հետագայում որակազրկվել է և մեր մարզիկը բարձրացել է երրորդ տեղ և նվաճել բրոնզե մեդալ: Ուսանողական խաղերի միջազգային կազմակերպությունը ուղարկել է մեդալը Հայաստան: Սակայն այդ մեդալը այժմ մնացել է Հայաստանի Արարատյան մաքսակետում: Հայաստանում այդ մեդալը ներկրելու համար մաքսազերծում են պահանջում\’ 47 հազար դրամ: Ասում են՝ արի մուծի այդ գումարը, մեդալդ տանք քեզ։ Այդ մեդալն արժե ընդամենը 10 եվրո\’ մեր գումարով 5 հազար դրամ: Իսկ սահմանին ասում են\’ բա ծախս ենք արել, բերել, հասցրել ենք այստեղ, պիտի մաքսազերծենք… Ի՞նչ է նշանակում մարզիկի նվաճած մեդալը մաքսազերծել: Դա մարզիկի անձնական մեդալը չէ, դա պետության անուն ազգանունն է: Այսօր ես գնալու եմ անցակետ՝ տեսնեմ այդ ինչ 47 հազար դրամ են ուզում, ում համար են ուզում: Ծիծաղելի է… Սրա մասին պետք է մտածենք, թե չորս տարվա ցիկլից հետո մեր մարզիկները Օլիմպիական խաղերում ինչու են այդպիսի արդյունքներ ցույց տալիս: Միայն մեր ներսում պետք է պատճառները փնտրենք, որ մարզիկի նվաճած մեդալի դիմաց մաքսազերծում չպահանջենք 47 հազար դրամ»,- ասաց Փաշիկ Ալավերդյանը:
‘