‘ Սիրուն չի, Սրբազա՛ն հայր…’

2100

Ժամանակ առ ժամանակ Արարատյան հայրապետական թեմի Առաջնորդական փոխանորդ Նավասարդ արքեպիսկոպոս Կճոյանը, ճի՛շտ հայտնի ճայ զարկող Վարդան Այվազյանի նմանությամբ, սեւեռուն մտքեր է ունենում լրատվամիջոցների ծախվածության եւ ստախոսության շուրջ: Հասկանալի է. լարված է մարդը վերջին օֆշորային պատմությունից հետո՝ բենթլիասեր իր սանիկի հետ միասին հանրության բերանն ընկած ծամոնի դերակատարումից:

Բայց ո՞վ է մեղավոր: Արդյո՞ք` լրատվամիջոցները: Եւ ինչու՞ պիտի խելքը գլխին մարդը դույզն-ինչ հավատ ընծայի արքեպիսկոպոսի որեւէ խոսքին, եթե նույնիսկ այժմ Կճոյանը օրումեջ տարբեր բաներ է ասում ամիսներ առաջ նույն Աշոտ Սուքիասյանի կողմից իրեն նվիրած բենթլիի մասին:

Ի դեպ, այդ առիթով գործարարն իր հարցազրույցներից մեկում խոստովանել էր, որ, այո՛, հարգանքից եւ մեծ սիրուց դրդվա՛ծ է իր կնքահորը մեքենա նվիրել: Հանրության վատ արձագանքի վերաբերյալ էլ արքեպիսկոպոսն էր հանդես եկել մի տեսակ արդարացման տեքստով` Yeravan Times-ին հետեւյալն ասելով. «Այո, ես եղել ու մնում եմ այն կարծիքին, որ թանկարժեք մեքենաներ ունենալը Հայաստանում սխալ է, քանի որ դեռեւս լուծված չէ մեր բազմաթիվ հայրենակիցների օրահացի խնդիրը: Բայց այդ մեղադրանքներն իմ հասցեին ուղղելը տեղին կլիներ, եթե բենթլին գնելու նախաձեռնողը ես լինեի: Եւս մեկ անգամ հիշեցնում եմ, որ այն ինձ նվիրել էր իմ մտերիմ մարդկանցից մեկը՝ սանիկս: Ես ինքս ինձ երբեք նման ավտոմեքենա չէի գնի, եթե անգամ ունենայի դրա հնարավորությունը: Փոխարենը, վերջերս նոր հեծանիվ եմ ձեռք բերել եւ օրական 5-10 կմ երթևեկում եմ դրանով»: 

Բայց արի տես, որ Սրբազանը Nwes.am-ի թղթակցին հենց երեկ հակառակն է պնդել, մի բան էլ վիրավորել նրան ու բոլորիս: «Ո՞վ է այդ սուտը ասել, դուք կրկնում եք այդ սուտը: Եթե բոլոր լրատվամիջոցները ձեր նման սուտ են ասում, ասելիք չունեմ, իր Բենթլին իր ընկերոջ մոտ է, ոչ թե ինձ մոտ, մի հատ հարցը քննեք, ճշտեք, ստուգեք, նոր խոսեք: Ո՞վ է ասել, որ ինքն է նվիրել, այդ ի՞նչ սուտ է, խայտառակ սուտ»,-պնդել է Սրբազանը՝ հերթական անգամ մեզ մտորելու տեղիք տալով, որ ինչի մասին ամենաբարձրն ես գոռում, ի՛նքդ ունես այդ նույն արատը…

Գալով արդեն օֆշորային պատմությանն ու հետախուզման մեջ գտնվող սանիկի մասին հնարավոր տեղեկություն իմանալուն` Նավասարդ Կճոյանը, երեկ հրաշալի դաս առնելով Թոխմախի Մհերից, իրեն գողականի պես է պահել՝ ասելով` «Ի՞նչ է` քննչական մարմի՞ն եք»: Հետո էլ թե` «Ինչի՞ց գիտեք, որ ես կապի մեջ եմ իր հետ, ի՞նչ կապ ունի, որ մտերիմ եմ, ախր նենց բաներ եք ասում»…

Հիմա մի կողմ դնենք այն հանգամանքը` մեղավո՞ր է, արդյոք, արքեպիսկոպոս Կճոյանը օֆշորային այս պատմության մեջ, թե՞ ոչ: Ինչ-որ տեղեկություն ունի՞ Աշոտ Սուքիասյանի մասին, թե ոչ, ստախո՞ս է, թե՞ ոչ, ժամանակավոր ամնեզիաներ է ունենո՞ւմ, թե՞ ոչ: Չեմ քննարկում նույնիսկ այն հարցը, թե իսկ ինչու՞ է այնպես ստացվել, որ Աշոտ Սուքիասյանի պատկերացմամբ` Հայաստանի Հանրապետությունում հատկապես Նավասարդ Կճոյանը կարող էր նրա բիզնեսի համար տանիք լինել` վարչապետի հետ միասին պաշտպանելով այն ամենատարբեր ոտնձգութունից:

Խնդիրն ուզում եմ բոլորովին այլ հարթության մեջ քննարկել, եւ այդ հարթության մեջ, այո՛, Արարատյան հայրապետական թեմի առաջնորդական փոխանորդն իսկապես մեղավոր է: Հայ առաքելական եկեղեցու կանոնը մեզ սովորեցնում է, որ եթե նույնիսկ կնքահայրը սովորական մեկն է, ուր մնաց` Սրբազան, սանիկի երկրորդ ծնողն է, ծխական քահանայի ամենահուսալի օգնականը, ընտանիքի եւ մկրտվողի հոգեւոր դաստիարակը, երաշխավորը, նրա քայլերի պատասխանատուն: 

Ահա թե որտեղ է թերացել Սրբազանը, ահա թե ինչու ենք հակված մտածելու, որ մանավանդ Սուքիասյանին Հայրապետական թեմի խաչքավորը դարձնելուց հետո` Հայրապետական թեմի առաջնորդական փոխանորդը անձա՛մբ է պատասխանատու իր բենթլիասեր սանիկի բոլոր քայլերի համար: Հակառակ դեպքում` կարող էր նաեւ հրաժարվել այդ պատվից հրապարակայնորեն: Մի Վարդան Բոստանջյանի չա՞փ էլ չկար, ով Վիկտոր Դալլաքայանի հետ կռվշտելուց հետո հրապարակայնորեն ասաց` Հրաժարվում եմ:

Բայց ո՛չ: Կճոյանը Սուքիասյանի մասին ասում է` իմ մտերիմը, իմ սանիկը, ուրեմն եւ` մեղավոր է գոնե այդքանով:

Իսկ դատո՞ղն ով է` կհարցնեք:Համենայն դեպս` ո՛չ ես: Էդքան խելք ունեմ, որ լռեմ ու սպասեմ` իր վրայի օծությունը խոսի: Թող արդարացնի` թե կարող է…

 

Գոհար Սիմոնյան

 

 

 

 

 

Նախորդ հոդվածը‘ՊՆ խոսնակ. Ռազմական տեխնիկայի ձեռքբերումները չեն գնահատվում խնդրահարույց’
Հաջորդ հոդվածը‘ԿԲ նախագահի ոչ սթափ վարորդը վրաերթի է ենթարկվել ‘