‘
«Ազատություն» ռադիոկայանը նախատեսել էր մայիսի 8-ին «Facebook»-յան ասուլիս անցկացնել նախագահ Տիգրան Մուկուչյանի հետ: Սակայն ասուլիսը չկայացավ, քանի nր «Facebook»-ի օգտատերերի հարցերի մեջ շատ էին անձնական վիրավորանք պարունակող, ոմանց գնահատմամբ՝ ոչ կոռեկտ հարցերը: ԿԸՀ նախագահը հրաժարվել էր ասուլիսից: Այս թեմայով «Հայկական ժամանակը» զրուցել է Տիգրան Մուկուչյանի հետ:
— Պարոն Մուկուչյան, շաբաթ օրը նախատեսված էր «Facebook»-յան ասուլիս «Ազատություն» ռադիոկայանի եթերում, բայց այն չկայացավ. «Facebook»-ի օգտատերերի հարցերը ձեզ համար տհա՞ճ էին:
— Սպասվում էր, որ դա հնարավորություն է՝ պատասխանելու մարդկանց հարցերին, և օգտատերերը կարող են իրենց հարցերը ուղղել շատ ավելի ազատ: Բայց, այնուամենայնիվ, երբ սկսեցին հարցերը ներկայացվել, պարզ էր, որ հարց տվողներից ոմանք նույնիսկ իրենց անվամբ հանդես չէին գալիս, այսպես ասած՝ «ֆեյք» օգտատերեր էին: Եվ եկավ մի պահ, երբ ամեն ինչը սկսեց վերածվել բացառապես անձնական վիրավորանքների, ընդհուպ եղան հարցեր, երբ սկսեցին քննարկման առարկա դարձնել ընտանիքի հետ կապված խնդիրներ: Սա որևէ մեկի պարագայում անթույլատրելի հանգամանք է: Իհարկե, որպես պետական ծառայող, կարող են լինել ավել հարցադրումներ, որոնց պետք է պատասխանել, բայց սուր հարցը չի նշանակում իջնել անձնական վիրավորանքի մակարդակ, խոսել ընտանիքի մասին: Եվ խնդիրը հասել էր այն աստիճան, որ ռադիոկայանը փորձում էր հեռացնել հարցերը, հորդորել, որ բոլորը մնան բարոյական նորմերի շրջանակներում: Եվ եթե նման հարցերին պատասխանվում է, պատասխանը պետք է լիներ նույն հարթության տիրույթում, ինչը նշանակում է՝ իջնել նման մակարդակի, ինչը անթույլատրելի է:
— Ձեր կարծիքով, ինչո՞ւ են մարդիկ ձեզ այսպիսի հարցեր ուղղում. «Չեմ գնացել ընտրության, կասե՞ք ում եմ ընտրել», «Ինչպես հաշվել, որ գրպանիս 6500 դրամը դառնա 235 հազար» և այլն:
— Դա գուցե պայմանավորված էր էն հանգամանքով, որ իրենք փորձում էին ընտրական գործընթացների հետ որոշակի ինչ-որ, իրենց պատկերացմամբ, պատճառահետևանքային կապեր ձևավորել: Յուրաքանչյուրը երևույթները ընկալում է սեփական ընկալողականության տեսանկյունից: Եթե էդպիսին է իրենց ընկալողականությունը, ես ոչինչ ասել չեմ կարող:
— Այդ երետւյթը կապ չունի՞ վերջին մի քանի ընտրություններում ԿԸՀ կայացրած որոշումների հետ:
— Ամեն դեպքում, եթե տրվում են հարցեր, միշտ էլ կապվում է որոշակի գործունեության հետ: Եթե մարդը ինչ-որ հարցադրում է անում, դա նշանակում է, որ նա ունի տվյալ երևույթի վերաբերյալ իր պատկերացումները: Բայց էստեղ, նորից եմ կրկնում, ինձ համար ընկալելի էր մի բան, որ այն հարցերը, որոնք փորձ էր կատարվում ներկայացնել, և եթե հիշյալ անձանց հետաքրքրում էին պատասխանները, ապա ցանկացած հարց կարելի էր ձևակերպել շատ կոռեկտ, լսել դրա վերաբերյալ պատասխան:
— Կարծիք կա, որ դուք «հնձեցիք այն, ինչ ցանել էիք»:
— Համենայնդեպս, ես կարող եմ ասել մի բան, որ ԿԸՀ-ի կողմից նոր Ընտրական օրենսգրքի գործադրմամբ՝ սկսած պառլամենտական ընտրությունից, բոլոր ընտրություններն էլ եղել են նոր որակի՝ թափանցիկ, հրապարակային, և նաև չեմ վախենում ասել, մենք այս ընտրությունների կազմակերպմամբ էական առաջխաղացում ենք ունեցել:
— Պարոն Մուկուչյան, այնուամենայնիվ, ի՞նչ եք զգում՝ գիտակցելով, որ ձեզ համարում են ընտրությունները կեղծող, կամ՝ ՀՀԿ-ի ընտրակեղծիքները թաքցնող:
— Նախ պետք է հասկանալ, որ գործում է եռաստիճան ընտրական համակարգ՝ ԿԸՀ, ԸԸՀ-ներ և ՏԸՀ-ներ: Նախընտրական շրջանում մենք շատ եզակի թվով դիմումներ ենք ունենում: Նախընտրական ամբողջ ժամանակահատվածում դիմումներ ներկայացվում են ԿԸՀ-ին: Բայց հիմնական խնդիրները, որ առաջանում են, բնական է, լինում է քվեարկության օրը: Քվեարկության օրը ամբողջ գործընթացը կազմակերպում են ՏԸՀ-ները, որտեղ նշանակումներ են կատարվում Աժ-ում խմբակցություններ ունեցող կուսակցությունների կողմից: էդ նշանակումները ինքնանպատակ բնույթ չունեն: Եթե սահմանված են պարտականություններ ՏԸՀ-ների համար, դա նշանակում է, որ յուրաքանչյուր անդամը պետք է զգա սեփական պատասխանատվությունը: Քվեարկությունը տեղի է ունենում հենց տեղամասերում: ԿԸՀ-ին մեղադրում են, որ կեղծեց և այլն: Բայց պետք է հասկանալ, թե ինչ է տեղի ունենում:
— Այսինքն, մեղադրանքն ուղղեն ՏԸՀ-ների նախագահների՞ն:
— Պետք է լիարժեք ընկալել ընտրական համակարգը:
— Այնուամենայնիվ, երևի չցանկացաք անկեղծանալ, թե ինչ եք զգում, իմանալով, թե ձեզ ինչի մեջ են մեղադրում:
— Ես համարում եմ, որ էդ բոլորը անձանց սուբյեկտիվ ընկալումներն ու մոտեցումներն են:
— Ձեր խղճին ոչինչ ծանրացած չէ՞:
— Իհարկե՝ ոչ:
— «Facebook»-ում մի էսպիսի հարց կար՝ արտագաղթելու ծրագիր ունե՞ք: Որովհետև պաշտոնը կարճաժամկետ բան է:
— Ես էդ հարցերի վերաբերյալ իմ գնահատականը տվել եմ, հետևաբար՝ այդ հարցերից ոչ մեկին չեմ ուզում պատասխանել:
-Ձեր կարծիքն էին ուզում իմանալ նաև, թե ինչպես եք վերաբերվում ընտրական գործընթացը վերահսկող թաղի խուժանին:
— Քանի որ ես այդ հարցերը դիտարկում եմ մեկ համակցության մեջ, հարկ չեմ համարում այդ հարցերին պատասխանել:
‘