‘
Գրող Արամ Պաչյանը Facebook սոցիալական ցանցի իր էջում գրում է.
«Ճոխ գումարներով զարդարել մի քաղաք, որի հիշողությունը ամեն օր ջնջվում, ստորացվում, այլանդակվում է՝ իշխանության հոգեկերտվածքին համահունչ շինություններով: Երևանը հիշողությունից զրկված քաղաք է: Պապս ուրիշ Երևանի մասին էր պատմում, հայրիկը՝ ուրիշ, ես՝ ուրիշ: Երևանը այլևս արտաքին կոլորիտ չունի: Նրա մասին կամ խոսում են անցյալի կարոտաբաղձությամբ, կամ հնարում են իրենց մեջ՝ որպես ունիկալ, չափազանց հետաքրքիր կեցություն ունեցող մի վայր: Եւ նորից երկու զգացողություններն էլ շոշափելի չեն: Երևանի պատմությունը իր հաստատուն տեղը գտավ գրքերում ու լուսանկարներում: Փաստացի Էրեբունի-Երևան կապակցված տոնը՝ հնամյա ու հնամաշ քաղաքի տոնը չէ, այլ մի տեղանքի, որտեղ ամեն օր բնաջնջվում է հիշողության վերջին փշուրները»:
‘