‘
iLur.am-ի հետ զրույցում ԱԺ ՀՀԿ խմբակցության ղեկավար Գալուստ Սահակյանը վստահեցնում է, որ Հայաստանը, միեւնույն է` ստորագրելու է ԵՄ-ի հետ ասոցացման համաձայնագիրը:
— Պարոն Սահակյան, շարունակո՞ւմ է արդյոք ուժի մեջ մնալ ԵՄ-ի հետ ասոցացման համաձայնագիրը ստորագրելու մասին Ձեր հայտարարությունը: Այսքանից հետո շարունակո՞ւմ եք արդյոք պնդել, որ ստորագրելու եք այն, թե՞ ոչ:
— Իհարկե: Մենք նույն եռանդով աշխատում ենք այդ ուղղությամբ, եւ կարծում եմ՝ հաջող, արդյունավետ ելք կունենա:
— Բայց չէ՞ որ եվրոպացի պաշտոնյաները հայտարարում են, որ իրենք այլեւս չեն ցանկանում Հայաստանի հետ նախաստորագրել ասոցացման համաձայնագիր, որ այդ հարցն այլեւս դուրս է եկել իրենց օրակարգից:
— Եվրոպացի պաշտոնյաները նույնքան ազատ են իրենց հայտարարությունների մեջ, որքան մենք: ԵՄ-ն, եւ ընդհանրապես, դրանք կառույցներ են, որոնք որոշումներ կայացնելու համապատասխան սցենարներ ունեն: Որեւէ արգելքներ չկան՝ շարունակելու մեր պայմանավորվածությունները: Առավել եւս, այդ հարցը քննարկվում է ԵՄ անդամ 28 պետություններում, որոնք եւս պետք է վավերացնեն այդ համաձայնագիրը: Ու դրա վերաբերյալ յուրաքանչյուրն իր վերապահումը կունենա՝ անկախ նրանից, թե մենք Մաքսային միությանը կմիանանք, թե ոչ: Այնպես որ, այդ վերապահումները միշտ էլ կան:
— Բայց հիմա՝ ՄՄ-ին անդամակցելու հայտարարությունից հետո, կարծես թե վերապահում ունեն ԵՄ անդամ բոլոր երկրները:
— Դրա համար պետք է լավ աշխատեին:
— ՀՀԿ-ականները հայտարարում են, թե ՀՀ-ն միշտ էլ կողմ է եղել ՄՄ-ին անդամակցելուն, բայց այդ քայլին չեն դիմել, եւ երբ ՌԴ-ն հրավիրել է, միանգամից տվել են համաձայնությունը:
— Մենք ամիսներ շարունակ քննարկում ենք «կամ-կամ»-ի եւ «եւ-եւ»-ի հարցը: Իսկ «եւ-եւ» նշանակում է՝ եւ այնտեղ, եւ այնտեղ: Մենք դրա կողմնակից ենք:
— Եթե Մաքսային միություն էինք գնալու, անիմաստ չէ՞ր այդքան ժամանակ, այդքան մանրակրկիտ ԵՄ-ի հետ բանակցել:
— Անիմաստ չէր: Մենք չորս տարիների ընթացքում անընդհատ բարեփոխումներ ենք կատարել, եւ դա շարունակվում է՝ անկախ դրանից, թե ինչ ստորագրություններ կդրվեն, ինչ ստորագրություններ չեն դրվի: Հեռանկարը դա է, եւ մենք բարեփոխումների ողջ ծրագրի իրագործումը ԵՄ-ի հետ շարունակում ենք:
— Ի՞նչ եք կարծում՝ ԵՄ-ն կշարունակի՞ ՀՀ-ում ծրագրեր իրականացնել, գումարներ տրամադրել, թե՞ այլեւս սրանով վերջացավ դա:
— Այսինքն՝ դուք մտածում եք, որ մենք այն ճանապարհով պիտի գնանք, որ մեզ փող տա՞ն: Մենք այդ ճանապարհով չենք գնում: Մենք գնում ենք բարեփոխումների ճանապարհով: Նայած ինչ պայմանավորվածություններ կան. մի մասը պետական բյուջեի միջոցներով ենք անում, մի մասը գրանտներով, եւ այլն: Այնպես որ, փող տալու պրոցեսը չի կարող խանգարել մեր դիրքորոշումների ավելացմանը կամ իջեցմանը:
— Մտավախություն չունե՞ք, որ եվրոպացիներն այսքանից հետո կանցնեն նաեւ կոմպրոմատային պատերազմի, հրապարակ կհանեն իշխանությունների համար անցանկալի փաստաթղթեր, փաստեր եւ այլն:
— Յուրաքանչյուր պրոցեսների մեջ, որքան էլ շահեկան վիճակում լինենք, միշտ էլ կան կողմեր, որոնք վտանգավոր են ու մտահոգիչ: Դրա համար էլ պետք է լավ աշխատենք: Այնպես չէ, որ եթե որեւէ պայմանավորվածություն ձեռք բերեցինք, ամբողջովին շահեկան կլինի մեզ համար: Յուրաքանչյուր կառույց, յուրաքանչյուր պետություն յուրաքանչյուր բանակցությունների մեջ տեսնում է իր շահերը:
— Տեսակետ կա, որ Սերժ Սարգսյանի այս որոշումն անակնկալ չէր թեկուզ այն առումով, որ նա խորհրդային տարիներին կուսակցական բարձր պաշտոններ է զբաղեցրել եւ շարունակում է կապ պահպանել ռուսական որոշ շրջանակների հետ:
— Մեզ մոտ ստացվել է՝ ովքեր են Արեւմուտքի կողմնակիցներ, ովքեր են Ռուսաստանի կողմնակիցներ: Բայց մենք հայամետ ենք: Երբ ռուսական պատմությունը տեսնում ենք, այդ տարիներին բավական դժգույն, շատ դժգույն իրավիճակներ են ստեղծվել Հայաստանի նկատմամբ: Բայց հիմա քաղաքական-տնտեսական ֆորմացիաներ են փոխվել, նոր մարդիկ են: Այսինքն՝ մենք չպետք է մեր գործողությունները կապենք ազգի հետ, մենք պետք է գործողությունները կապենք պետության հետ: Մեր գործընթացը շատ պրագմատիկ է. մենք պետք է մտածենք՝ ոչ թե ինչ է կատարվել անցյալում կամ ինչ պիտի կատարվի ապագայում, այլ պետք է անենք այնպես, որ այսօր գործընթացներից շահած դուրս գանք: Դա շատ բարդ պրոցես է: Ես չեմ թաքցնում: Բայց չեմ էլ մեղադրում նրանց, ովքեր մտահոգություններ ունեն: Որքան մտահոգություններ ունենան, այնքան լավ կաշխատենք:
— Այս ամենից մենք շահա՞ծ դուրս եկանք, թե՞ ոչ:
— Բայց դեռ գործընթացներ չկան, չեն սկսվել: Քաղաքական մոտեցումը դեռ գործընթաց չէ: Գործընթացը հետո է սկսվելու: Եվ հետո, այս ամենը միայն Ռուսաստանի հետ հարաբերությունների հարց չէ, Մաքսային միությունում այլ պետություններ էլ կան: Նրանց հետ էլ պետք է քննարկենք, փաստաթղթեր մշակենք: Մանավանդ, որ մոդելի խնդիր էլ կա, որովհետեւ մենք սահմանակից չենք: Այնպես որ, այդ ամենը պետք է քննարկվի, եւ պետք է ոչ միայն մենք քննարկենք, այլեւ իրենք:
— Այսքանից հետո մենք շահա՞ծ դուրս կգանք, թե՞ ոչ:
— Կարծում եմ՝ այո: Բայց եւ՝ կիսում եմ ընդդիմության կարծր մտահոգությունները: Բնական է, այնպես չի, որ ողջ շահը մեզ է լինում: Եթե մարդիկ ձեռք են սեղմել, ուրեմն՝ իրենք էլ իրենց շահերը կունենան: Պետք է պարզվի ամեն ինչ:
Արման Գալոյան
‘