‘
2014 թվականի աշխարհի առաջնության ընտրական փուլի վերջին երկու հանդիպումներից առաջ լավատեսները շարունակում են հաշվարկել տարբերակները եւ խմբում 2-րդ տեղը զբաղեցնելու հույս փայփայել: Թերեւս կարիք չկա դրա վրա գլուխ կոտրել: Չափից շատ գործոններ պետք է համադրվեն, որպեսզի Բուլղարիային եւ Իտալիային հաղթելուց հետո մեր ազգային թիմը զբաղեցնի 2-րդ տեղը եւ իրենց խմբերում 2-րդ տեղը գրաված հավաքականներից չդառնա վատագույնը: Այնպիսի զգացողություն է, թե ֆուտբոլիստներն այդ մասին այլեւս չեն մտածում: Փառք Աստծո: Հոգեբանական ճնշումն ավելի քիչ կլինի:
Առաջիկա հանդիպումները պետք է այլ հարթություններում դիտարկվեն:
Առաջին.
Եվրո-2016-ի ընտրական փուլի վիճակահանությունը եւ զամբյուղները:
Չնայած վիճակահանությունը շատ հեռու չէ, բայց ՈՒԵՖԱ-ում դեռ վերջնականապես չեն որոշել, թե ինչ ձեւաչափով կընթանա որակավորման փուլը: Ինչ էլ լինի, Ֆրանսիայում Եվրոպայի առաջնությունում 16 թիմ չեն հանդիպի, այլ 24, հետեւաբար այնտեղ հայտնվելու շանսերն ավելի քան իրատեսական են: Այս պահին Հայաստանի հավաքականը վարկանիշով 4-րդ զամբյուղում է եւ բոլոր շանսերն ունի 2 հաղթանակի դեպքում նվազագույնը հայտնվել 3-րդ զամբյուղում, գուցե նաեւ՝ 2-րդում: Այս խնդրի լուծումը նշանակալիորեն կբարձրացնի Եվրո-2016-ում հայտնվելու Հայաստանի շանսերը՝ անկախ նրանից, թե ինչ ձեւաչափով կանցկացվի ընտրական փուլը: Ահա Մինասյանի եւ նրա ֆուտբոլիստների գլխավոր նպատակը: Այս մարզչի հետ եւ այս կազմով հավաքականն արդեն 2-րդ ընտրական փուլն է անցկացնում: Հավանաբար նույն մարզչի հետ եւ նույն կազմով նաեւ հաջորդ ընտրական փուլը կանցկացնի: Լուծելով այս խնդիրը՝ նրանց համար ավելի հեշտ կլինի հաջորդ ընտրական փուլում: Ցանկացած դասավորության դեպքում ինչ զամբյուղում էլ հայտնվի հավաքականը, Եվրո-2016-ի ընտրական փուլը չհաղթահարելը ձախողում կլինի այս հրաշալի սերնդի համար, որն այդ պահին ուժերի ծաղկման շրջանում կլինի: Ամենեւին ցանկություն չկա, որ հաջորդ ընտրական փուլից հետո այդ տղաների մասին ասեն. «Կորսված սերունդ»:
Երկրորդ.
Եզրափակիչ հանդիպումները պետք է պատասխան տան հետեւյալ (գուցե՝ ոչ առանց բողոքարկման) հարցին, թե ինչ է իրենից ներկայացնում Հայաստանի հավաքականը, որը գործնականում գրեթե նույն կազմով անցավ 2-րդ ընտրական փուլը:
Եվրո-2012-ի ընտրական փուլի արդյունքներով դա երիտասարդ, հանդուգն, հեռանկարային, տաղանդավոր, բայց շատ անփորձ թիմ էր: Իսկ ի՞նչ կարելի է հիմա ասել: Ավելի փորձառու, բայց՝ պակաս կայուն: Դեռեւս երիտասարդ, բայց՝ ակնհայտ խնդիրներով: Քիչ հակված հույզերի, բայց՝ մարտավարական հմտությունների պակասով: Բուլղարիայի եւ Իտալիայի հետ հանդիպումները կարող են նշանակալիորեն սրբագրել այս բնութագրականները: Դա ավելի կարեւոր է այն բանի գիտակցման համար, թե ուր կընթանա Հայաստանի հավաքականը, քան չոր գնահատականներն այն մասին, թե՝ ձախողվա՞ծ էր ընտրական փուլը, հաջո՞ղ, թե՞ ոչ միանշանակ:
Երրորդ.
Արդյո՞ք մարզչական շտաբը սովորել է հետեւություններ անել նախորդ բազմաթիվ փորձերից եւ կոնկրետ խնդիրների լուծման մարտավարական որոշումներ գտնել:
Հավաքականի խնդիրներն ակնհայտ են, եւ բազմիցս են քննարկվել նրանց կողմից, ովքեր անտարբեր չեն նրա հանդեպ: Դա եւ կարճ նստարանն է, եւ, ընդհանուր առմամբ, պաշտպանությունում թույլ դերակատարների ընդգրկումը, եւ Ռոման Բերեզովսկու համարժեք փոխարինողի բացակայությունը: Ամեն անգամ դրանք թվարկելը, մանտրայի պես կրկնելն իմաստ չունի: Ունենք այն, ինչ ունենք: Հղում կատարել վնասվածքների առատության եւ կորուստների վրա, աննրբանկատություն է, քանի որ բուլղարացիների հետ հանդիպումը որակազրկման պատճառով բաց կթողնեն Վարազդատ Հարոյանը եւ Արթուր Եդիգարյանը, ֆուտբոլիստներ, որոնք շատ կարեւոր են, բայց փոխարինելի:
Եթե հեռանանք նախորդ ընտրական հանդիպումներից, ապա այս պահին Հայաստանի հավաքականն արդյունավետ օգտագործում է հակագրոհները: Մյուս մոդելներն ամենեւին չեն աշխատում, չկա պլան B-ն: Այլ խոսքով, մեր թիմը չի կարողանում դիրքային գրոհ սկսել: Այստեղից էլ՝ 1-ին համարի խաղի հետ կապված բոլոր խնդիրները:
Կազմում ունենալով ստանդարտների այնպիսի վարպետ, ինչպիսին Արազ Օզբիլիսն է, եւ գլխով լավ խաղացող նվազագույնը 4 ֆուտբոլիստ (Արզումանյան, Հարոյան, Ղազարյան, Մովսիսյան), Հայաստանի հավաքականը ծայրահեղ անարդյունավետ է իրացնում ստանդարտները: Այս ամենը շատ երկար ժամանակ է շարունակվում, առաջընթացն էլ չի երեւում:
Մինասյանն ու նրա օգնականները հակառակը կապացուցե՞ն: Կարծում ենք՝ այդ արդյունքներով էլ կորոշվի՝ կշարունակե՞ն հաջորդ ընտրական փուլում աշխատել հավաքականի հետ, թե՞ հարկ կլինի օտարերկրացի մասնագետ փնտրել:
Վերջաբան. Եթե Հայաստանի հավաքականը 2 հանդիպումներում էլ հաղթի, բոլոր գործոնները կհամադրվեն, եւ նա պատասխան խաղերի իրավունք կստանա: Թեկուզ դա մեծ անակնկալ կլինի, բայց հիմա պետք է այլ բանի շուրջ մտածել:
Արտուշ Մկրտչյան
Սպորտ էքսպրես-Ինտերնետի գլխավոր խմբագրի տեղակալ,
հատուկ «Ֆուտբոլ 365»-ի համար:
‘