‘
iLur.am-ը ներկայացնում է «Օսկարին ընդառաջ» խորագրի հերթական նյութը: Հոդվածաշարում նկարագրում ենք այն ֆիլմերը, որոնք, կմասնակցեն ամերիկյան կինոակադեմիայի տարեկան մրցանակաբաշխությանը, կամ արդեն մասնակցել են ընթացիկ կինոտարվա նշանավոր այլ իրադարձությունների, կամ, հեղինակի համոզմամբ, արժանի էին ուշադրության, բայց ինչ-ինչ պատճառներով չեն հայտնվել «Օսկարի» շորթ-լիստում: Խորագրի նախորդ նյութերը այստեղ այստեղ, այստեղ,այստեղ եւ այստեղ
Ռեժիսոր Սթիվեն Սփիլբերգ
Դերերում՝
Մերիլ Սթրիփ
Թոմ Հենքս
Կեղծիքապետության անատոմիան և մեխանիկան
Պահանջը նույնն է, միշտ արդիական ու թվում է՝ լուծելի. բացահայտել թաքունը, արգելվածը, անհասանելին: Իմացության ծառի պտղի համտեսումից մինչև Արևակենտրոն դիսկուրսի հերքում ու իշխանության կամայականության վերհանում — հետևանքների ու ռիսկի ընտրություն է:
-Հրապարակե՞լ, թե՞ չհրապարակել.- խմբագրական հարցադրումը խուսանավումների մեջ է քաղաքական, էթիկական, իրավական, անձնական հանգամանքների մեծ ու փոքր թակարդներում: Ու ամերիկյան լրագրությունը, դրա պատմությունը բացում ու հաստատում են այդ աննահանջ շեքսպիրյան խիզախումների դրվագները, որ ամփոփվում են ամերիկյան կինոժապավեններում:
Սփիլբերգը շարունակում և զարգացնում է այդ ավանդույթները (ոչ վաղ անցյալում՝ Spotlight)՝ ամբողջացնելով լրագրող-հերոսների դիմանկարը, որ պայքարող դարաշրջաններում ունի հաղթանակող կնոջ) դիմագծեր (Մերիլ Սթրիփը կրկին ղեկավար է, դարձյալ խոցելի ու ինչպես միշտ՝ վճռական):
Ազատ խոսքի ու մամուլի ջատագովումը ռեժիսորի գիտակցված որոշումն է, որ այժմյան շունչ է ստանում fake news-երի ու թրամփների արանքում Ճշմարտության որոնումների համայնապատկերում ու որոնողների համար:
Պատահական չէ, թերևս, ներքին զուգահեռը Ուոթերգեյթի հետ (ֆիլմի ավարտին կարծես ակնարկվում է դրա մասին). մրցակցող-գործակցող լրագրողական թիմի համառ ու համատեղ ջանքերը տալիս են իրենց արդյունքը. Վիետնամի պատերազմի մասին ճշմարտությունը ամերիկյան վարչակարգի հերթական վիրահատությունն էր:
Ու ամեն անգամ, երբ նախագահը շարունակում է մոռանալ իր իսկ սահմանադրական խոստումները, երբ սիրում է ստել, երբ ռազմաշունչ տեքստերը անելիքի բացակայության ապացույցներ են, ո՞վ, եթե ոչ լրագրողները, կարող են ու պետք է քողազերծեն իշխանության սուտը՝ էությունը:
Բեմադրված հայրենասիրության ու երդմնազանց խոստումների հերթափոխում, երբ դատարկ է թվում Խոսքը, ու ամայի՝ Հրապարակը, միակ՝ Ճշմարտության ճանապարհը մնում է գաղտնագրված ստվերների վերծանումը:
Չարի ու բարու տևական այդ պայքարում էլ նրանք կգրեն իմացաբանության բանաձևը.
—Մտածում/կասկածում եմ, հետևաբար՝ գոյություն ունեմ:
Լիտուչկա
Ֆորմատը՝ Որոգայթ փառաց
Ժանրը՝ չորրորդ իշխանության
Ծածկագիրը՝ Բ-26
Imdb գնահատականը՝ 7.4
Իմ հոտառությամբ՝ նույնը
Ու՞մ համար՝ «անկախ ու ազատ» լրագրողների
Էլ ու՞մ համար՝ անկախ ու ազատ լրագրողների
Սիքվելը՝ Ա1+
Անվանակարգը՝ Լավագույն ֆիլմ և ինչպես միշտ՝ Մերիլ Սթրիփ
Հավանականությունը՝ ոչ բարձր
Լեւոն Գայլ Ավետիսյան
‘